Obraz jako okno. Oko jako vision instrument. Tak się przyjmuje. Tutaj okno w oku, zając pozuje w pracowni Dürera, w oku odbija się okno, nie ma już "światła oka", jest światło okna i oko artysty - precyzyjne narzędzie rejestrujące każdy detal widziany naocznie. Naoczność jest równie dosłowna jak dosłowna jest rejestracja detalu. Wszystko to każe myśleć, że od początku renesansowych dociekań relacje symboliczne/empiryczne albo relacje między konstruowaniem i rejestrowaniem zawarte w określeniach światło - odbicie - reprezentacja - oko - okno - były wielopoziomowe i niekoniecznie spójne w potocznym rozumieniu słowa.
link
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz